На југозападот од Македонија лежи кристално чистото Охридско Езеро со историскиот град Охрид. Треба да има 365 цркви околу градот, по една за секој ден од годината. Но, исто така, не недостасуваат кафулиња и дискотеки во дестинацијата број еден за одмор во Македонија.
“Овде има уште многу да се ископа“, се смее младата жена. Со капа и сончеви очила како заштита од топлина, археологот стои во еден од ископаните ровови. Областа околу црквата Свети Климент е обележана со разнобојни пластични ремени: Еден стар резервоар за вода е изнесен на светло на денот, а човечки скелет е уредно исчистен. Археологот објаснува дека остатоците од османлискиот период во моментов се изложени. Но, сè уште има многу скриено под овој слој на земја.
Во средниот век, градот Охрид во Македонија бил важен верски центар на христијанската православна црква. Климент и Наум работеле тука во 9 век – православни монаси и студенти на монасите Кирил и Методиj од Солун. A сега се сметаат за „словенски апостоли“ во православните земји затоа што тие први вршиja мисија во југоисточна Европа. Тие исто така ја развиле Глаголицата, претходник на денешнaта Кирилица. Така, православните Словени добиле заедничко писмо, кое во црковната литургија го консолидирало стариот црковен словенски јазик пред грчкиот.
Каде археолозите копаат денес, монахот Климент има изградено манастир пред единаесет века, во кој се вели дека образувал над 3.500 студенти. Неговата црква беше обновена само во 2002 година на старите темели, внатре е гробот на Cвети Климент.
Не мора да бидете црковен фанатик за да го сакате Охрид
Во Охридско се вели дека има 365 православни цркви – по една за секој ден од годината. Ревијален дел е црквата Свети Јован, живописно сместена на карпести теме што излегуваат во Охридското Езеро. Исто така вреди да се види црквата Света Софија во ридскиот стар дел на градот, каде што се зачувани импресивни фрески од 11 век. На 20 километри од Охрид, непосредно пред албанската граница, се наоѓа манастирот во кој работел монахот Наум.
Не мора да бидете црковен фанатик за да го сакате Охрид. Охрид е едноставно дестинација број еден за одмор во Македонија – а кристално чистото езеро со своите плажи е јадранската замена за Македонците. Многу жители од главниот град Скопје доаѓаат тука за време на викендот. Но, бугарските, грчките и албанските посетители ја користат блиската дестинација за патување во текот на летото. Во пешачката зона во Охрид животот пулсира до доцна во ноќта. Тогаш младите прават аџилак од кафулињата до дискотеките. И побожноста станува заборавена доблест што се покажа во текот на денот во манастирите.
Брановите спиечки се спуштаат на брегот, езерото блеска, малите чамци минуваат покрај себе
Утрото, кога Охрид спие, а езерото блеска осамено, е најдобро време за патување со брод. Бродарите нудат тури низ пенливите сини води – патем, едно од најстарите езера во светот. Потоа се закачувате во малото рибарско пристаниште Канео. Со генерации, тука живеат семејства на риболов кои свежо подготвуваат улов во мали ресторани. За жал, таа не може да ја понуди познатата охридска пастрмка, жали за Габи, кој води еден од малите семејни бизниси. Бидејќи ова сега е под заштита на видовите. За тоа има крап. Свежа салата, домашно овчо сирење и ракија од грозје, наречена ракија, претвораат едноставен оброк во кулинарски деликатес. Брановите спиечки се спуштаат на брегот, езерото блеска, малите чамци минуваат покрај себе. Охрид значи релаксација.
Македонија има само два милиони жители и е независна република од 1991 година. После тешките рани години, тие сега сакаат повеќе да се фокусираат на развојот на туризмот. Сепак, има уште некои пречки што треба да се надминат: пристапните патишта се во лоша состојба, нема информативни табли за туристички дестинации, а многу хотели датираат од времето на социјалистите. Меѓутоа, со странски културни туристи и активни летувачи, важни валути може да влезат во земјата.
Во секој случај, охридскиот регион е идеална почетна точка за понатамошни патувања за откривање: на пример до блиското Преспанско езеро на надморска височина од 850 метри. До ова природно езеро може да се стигне преку преминот Ливада во Националниот парк Галичиза, карстски планински гребен. Блискиот национален парк Пелистер е идеален за долги прошетки.
Во селската продавница сè уште има банкноти од Република Вевчани
Или можете да направите заобиколен пат до селото Вевчани, кое е познато по својот годишен карневал во јануари. Вевчани се најде на насловните страници во 1987 година кога нејзините жители ја вознемирија одлуката на југословенската централна влада да го пренасочи изворот на селото. „Револтот за вода“ траеше неколку недели, а владата конечно мораше да попушти.
На почетокот на 90-тите селото ја прогласи својата независност и ја прогласи „Република Вевчани“. Карневалски шеги или тврдоглав локален патриотизам – во распадната Југославија, селаните сакаа уште еднаш да се потпрат на себе. Во селската продавница сè уште можете да купите банкноти од Република Вевчани – може да добиете белешка од две банкноти во локалната валута „Личник“ за две евра. Што можете да купите со него? „Ништо“, вели продавачката, не без гордост додавајќи: „Но, сето тоа е вистински пари. Правилно отпечатено. “Купувањето сувенир ја поддржува заедницата. Со своите стратегии за маркетинг кои ги имаат земјоделците, селаните се чекор пoнaпред oд владата во Скопје.
Текст / автор: Јута Сомербауер
Авторот е дописник за n-ost. Мрежата се состои од над 50 новинари низ цела источна Европа и редовно известува за медиумите на германски јазик за сите предметни области. Целта на n-ost е да се подобри перцепцијата на земјите од Централна и Источна Европа во јавноста што зборува германски јазик.
Повеќе информации на www.n-ost.de.