Преведено на германски јазик од Ханс-Јоахим Грим со забелешка од Алфред Антковиак – издателство Ауфбау-Верлаг Берлин и Вајмар (ГДР), 1974 година, прво издание
Македонскиот писател Ташко Георгиевски (1935-2012) го напиша романот Црно семе во 1966 година за прогонот на етничките Македонци во грчката армија за време на Граѓанската војна во Грција 1946-1949 година: припадници на кралската грчка војска, во чиј состав влегуваат и Македонците од Егејска Македонија, под обвинение дека се комунисти и непријатели на кралска Грција, се казнуваат со упатување во логор на пуст остров за да ги превоспитаат, мачени од грчките офицери. Поради своите убедувања и етничкото потекло, некои од нив ги совладуваат сите тешкотии, задржувајќи го своето човечко достоинство. Идејата е дека никакви насилства, физичка и психичка тортура не можат да го скршат човековото достоинство и да му го погазат чувството за национална припадност.
Примерок за читање
Романот „Црно семе“ е преведен на руски, српски, словенечки, германски, унгарски, романски, француски, англиски и на бугарски јазик, а според сценариото на ова култно дело, во режија на Кирил Ценевски, е снимен еден од најдобрите играни филмови во Македонија.
За авторот Ташко Георгиевски
Роден на 15 март 1935 година во с. Кронцeлево, Воденско, Егејска Македонија, македонски раскажувач, романописец и филмски сценарист. Во 1948 година, за време на Граѓанската војна во Грција, побегнал во Југославија. Студирал на Филолошкиот факултет во Скопје. Неговото творештво е целосно преокупирано со егејската тема, односно со прогонот и ужасната судбина на македонскиот народ од Егејска Македонија по Граѓанската војна во Грција. Работел во редакцијата на весникот „Млад борец“ и во списанието „Современост“. Бил уредник во Македонската телевизија и во издавачките куќи „Мисла“ и „Македонска книга“. Ги има добиено наградите: „Кочо Рацин“, „11 Октомври“, „13 Ноември“, „Стале Попов“, „Рациново признание“. Негови најпознати романи се: „Луѓе и волци“, „Ѕидови“, „ Црно семе “, „Змиски ветар“, „Време на молчење“, „Црвениот коњ“, „Рамна земја“, „Исчезнување“; и тие всушност претставуваат една целина, како дело во продолженија.
Членувал во МАНУ од 1983 година. Почина на 13 април 2012 во Скопје, на возраст од 77 години.
За преведувачот Ханс-Јоахим Грим
Роден во 1932 година, студирал славистика во Хале и Лајпциг (руски и боемски студии и други словенски јазици). По завршувањето на студиите се вработил во саемскиот град Лајпциг како преведувач на англиски јазик во Стопанската комора на ГДР. За време на оваа активност, тој имал различни задачи што го воделе, меѓу другото, во Женева до Европската економска комисија на ОН. Работел три години во Москва во трговската мисија на ГДР како преведувач и главен толкувач. Зборува француски, англиски, италијански, руски, полски, македонски, српско-хрватски, бугарски и чешки јазик.
За писателот Алфред Антковиак
1950 година, претседател на Здружението на писателите на Тирингија, уредник од 1953 година во Берлинер Ауфбау-Верлаг (Источен Берлин), уредник од 1960 година во Верлаг Волк унд Wелт Берлин (ГДР).
Алфред Михаел Ото Антковиак објавил голем број литературни дела во раните 1950-ти. Алфред Антковиак го користел псевдонимот Михаел О. Гистен откако му било забрането да пишува. Фокусот на неговото книжевно дело во 1960-тите и 1970-тите беше објавување и превод на автори на странски јазици за пазарот на книги во ГДР. Тоа често се случувало во соработка со неговата сопруга, славистката, книжевна преведувачка и уредничка Барбара Антковиак (1933-2004), која важела за најважниот преведувач на литература од поранешна Југославија во германското говорно подрачје.
